PROCEDURY UDZIELANIA POMOCY
PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ
DLA KOGO ORGANIZOWANA JEST POMOC?
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole, wynika w szczególności:

    • z niepełnosprawności;
    • z niedostosowania społecznego;
    • z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
    • z zaburzeń zachowania i emocji;
    • ze szczególnych uzdolnień;
    • ze specyficznych trudności w uczeniu się;
    • z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
    • z choroby przewlekłej;
    • z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
    • z niepowodzeń edukacyjnych;
    • z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
    • z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
JAK UZYSKAĆ POMOC?
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest z inicjatywy:

    • ucznia;
    • rodziców ucznia;
    • dyrektora szkoły;
    • nauczyciela, wychowawcy lub specjalisty, prowadzącego zajęcia z uczniem;
    • poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym specjalistycznej;
    • pielęgniarki szkolnej;
    • pracownika socjalnego;
    • asystenta rodziny;
    • kuratora sądowego;
    • organizacji pozarządowej lub instytucji działającej na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
FORMY POMOCY
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w formie:

    • zajęć rozwijających uzdolnienia;
    • zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;
    • zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;
    • zindywidualizowanej ścieżki kształcenia;
    • indywidualnego nauczania;
    • indywidualnego programu lub toku nauki;
    • porad i konsultacji;
    • zajęć specjalistycznych:
      • korekcyjno-kompensacyjnych,
      • logopedycznych,
      • zajęć o charakterze terapeutycznym,
      • zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne,
      • zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu.
SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W NAUCE

.Najczęściej występujące specyficzne trudności w nauce:

  • dysleksja – specyficzne trudności w nauce czytania i pisania stwierdzane u ucznia, pomimo stosowania standardowych metod nauczania i inteligencji na poziomie co najmniej przeciętnym oraz sprzyjających warunkach społeczno-kulturowych,
  • dysortografia – rodzaj specyficznego zaburzenia, które polega na niepoprawnym zapisywaniu wyrazów,
  • dysgrafia – częściową bądź zupełną utratę zdolności poprawnego graficznie pisma, co powoduje jego często całkowitą nieczytelność,
  • dyskalkulia – specyficzne trudności w nauce matematyki i arytmetyki.

Specyficzne trudności w uczeniu się to dysfunkcje pojawiające się najczęściej w początkowych etapach edukacji. Jeżeli zaistnieje potrzeba zdiagnozowania specyficznej trudności w szkole ponadpodstawowej, rodzice ucznia lub pełnoletni uczeń w celu uzyskania opinii poradni psychologiczno – pedagogicznej na temat specyficznych trudności w nauce składa wniosek do dyrektora szkoły o wydanie opinii rady pedagogicznej oraz opinii nauczycieli w sprawie specyficznych trudności w nauce. Dyrektor szkoły przekazuje pozyskane opinie wraz z wnioskiem do poradni.
>WNIOSEK DO DYREKTORA SZKOŁY
Dodatkowo, rodzice lub pełnoletni uczeń składa drugi wniosek do poradni psychologiczno – pedagogicznej o przebadanie. Wniosek ten może zostać złożony w szkole wraz z wnioskiem do dyrektora.
>WNIOSEK O PRZEBADANIE W PPP

ZINDYWIDUALIZOWANA ŚCIEŻKA KSZTAŁCENIA

Zindywidualizowana ścieżka kształcenia organizowana jest dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych. Zindywidualizowana ścieżka obejmuje wszystkie zajęcia edukacyjne, które są realizowane wspólnie z oddziałem szkolnym lub realizowane indywidualnie z uczniem.

Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni psychologiczno – pedagogicznej, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie.

Na wniosek rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia dyrektor szkoły po uzyskaniu zgody organu prowadzącego szkołę ustala, z uwzględnieniem opinii poradni psychologiczno – pedagogicznej, tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z uczniem, uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej kształcenia ogólnego.

Zindywidualizowana ścieżka kształcenia może być przyznana na okres nie dłuższy niż rok.

Rodzice ucznia lub pełnoletni uczeń w celu uzyskania opinii poradni w związku z ubieganiem się o zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia, składają do poradni następujące dokumenty:

INDYWIDUALNE NAUCZANIE

Indywidualnym nauczaniem obejmuje się uczniów, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły. Zajęcia indywidualnego nauczania prowadzone są w miejscu pobytu ucznia, w szczególności w domu rodzinnym. Na wniosek rodzica lub pełnoletniego ucznia dyrektor szkoły może wyrazić zgodę na realizację nauczania w formie zdalnej. Tygodniowy wymiar zajęć indywidualnego nauczania w szkole ponadpodstawowej wynosi od 12 do 16 godzin w zależności od decyzji organu prowadzącego szkołę.

Nauczanie indywidualne organizuje się na podstawie orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania wydawanego przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną.

Rodzice ucznia lub pełnoletni uczeń w celu uzyskania orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania składają do poradni następujące dokumenty:
>OPINIĘ SZKOŁY NA TEMAT UCZNIA UBIEGAJĄCEGO SIĘ O WYDANIE ORZECZENIA
>ZAŚWIADCZENIE LEKARSKIE
>WNIOSEK O BADANIE

INDYWIDUALNY PROGRAM LUB TOK NAUKI
Indywidualnym programem IPN lub tokiem nauki ITN z jednego lub kilku przedmiotów może być objęty uczeń szczególnie uzdolniony.

IPN umożliwia rozwijanie wiedzy ucznia w określonych obszarach, w których wykazuje on szczególne – wyższe od przeciętnych – predyspozycje do nauki, ale realizowany jest w czasie zajęć edukacyjnych w szkole. Program może uwzględniać także zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne, ale nie są one wymagane.

Uczeń realizujący ITN może uczęszczać na wybrane zajęcia edukacyjne do danej klasy lub do klasy programowo wyższej, w swojej lub innej szkole, na wybrane zajęcia edukacyjne w szkole wyższego stopnia, albo realizować program w całości lub w części we własnym zakresie.

Zezwolenie na indywidualny program lub tok nauki może być udzielone po upływie co najmniej jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach – po śródrocznej klasyfikacji ucznia.

Rodzice ucznia lub pełnoletni uczeń, za pośrednictwem wychowawcy klasy, składają wniosek do dyrektora szkoły wraz z uzasadnieniem i udokumentowanymi osiągnieciami ucznia z danego przedmiotu lub przedmiotów. Uczeń może być objęty IPN lub ITN z kilku przedmiotów.

Dyrektor szkoły, po otrzymaniu wniosku i indywidualnego programu nauki, sporządzonego przez nauczyciela prowadzącego zajęcia edukacyjne, których dotyczy wniosek, zasięga opinii rady pedagogicznej oraz opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Dyrektor szkoły zezwala na indywidualny program lub tok nauki w przypadku pozytywnej opinii rady pedagogicznej i pozytywnej opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.